Sevgili içimdeki canavarım… Elma dersem çık, armut dersem çıkma!

Hepimiz içimizde bir çok canavar olduğuna inanıyoruz aslında… Öyle çok korkuyoruz ki bu canavarlardan, sanki arkamızı bir dakika dönsek, elimizi üzerinden bir dakika çeksek, birden fırlayacak ve hayatımızın altını üstüne getirecek :)

Tam da bu yüzden hep bastırıyoruz onları… Ve biz bastırmak için enerji harcadıkça, gözümüzdeki büyüklüğü de artıyor :)

Biliyor musunuz? Kendisine en çok bu kötülüğü yapan insanlar, özünde çok temiz niyetli insanlardır. Niyetleri ve kalpleri kirli ruhların, yaptıklarını yapmaları için her zaman bir geçerli(!) nedenleri vardır zaten. En kötü şeytana uymuşlardır. ;)
Temiz niyetli insanlar ise “canavarlarına sahip çıktıkları için” güzel değillerdir aslında… Zaten güzellerdir de bu yüzden de, hiç de adil olmayan şekilde, kendilerindeki en ufak bir karanlığa tahammül edemediklerinden yaparlar bunu.

Devamını oku

Acele karar vermeyin

Bir zamanlar köyün birinde yaşlı bir adam yaşıyormuş. Çok fakirmiş… Ama çok güzel beyaz bir atı varmış. Kral bu ata göz koymuş. Aracılar göndermiş. Fakir ihtiyara bir servet önermiş atı satması için. “Satmam” demiş ihtiyar köylü, “bu, benim için bir at değil, bir dost.” Sonra da eklemiş. “İnsan dostunu satar mı?”

Bir sabah kalkmışlar ki at yok. İhtiyarın ahırı boş. Köylüler ihtiyarın başına toplanmışlar. “Seni ihtiyar bunak” demişler, “kralın bu atı sana bırakmayacağı, adamlarını gönderip atı çaldıracağı belliydi. Neden atı ona satmadın? Zengin bir adam olacaktın… Şimdiyse ne paran var, ne atın.”

Devamını oku

Neydi iyi kalplilik?

Korktum bugün… Hem de çok korktum… Oysa kendimi iyi kalpli sanırdım…

İçimde yürüyüşe çıkmıştım. Çiçekler, böcekler derken, karşımdan kalbimin henüz dokunulmamış, son derece hassas ve son derece kırılgan bir yanı çıkageldi…

Güçlü bir kadındım ya hani ben… Hani incinmenin, kalp kırıklığının ruhsal bağlantımı kestiğimi görünce kırılmayı da bırakmıştım. Bu kadar naif, bu kadar kırılgan, cam gibi bir parçamı görünce şaşırdım önce…

Sonra korktum birden. Öyle az buz değil çok korktum. Bu kırılganlığımı anlayıp, çözüp bir yere koyana kadar zamana ihtiyacım vardı. Bir de baktım içimin savaşçı yanı, bu camdan yanımın kırılganlığı, hassaslığı nedeniyle kılınç kuşanmış…

Tamam niyeti “nefsi müdafa” idi ama hiç çekilen kılınç, kınındaki gibi durur mu? Durmuyor. Zihnim olası tehditlere karşı savaş planları yaparken, dilim en güvendiklerime karşı “eğer beni incitirsen…” diye tehditler savuruyor…

Devamını oku

Dünyaya bir mesajım var…

Hayat hep iyi davrandı bana… Yoo, yanlış anlamayın hep çicek, böcek sunmadı. Sağlam tek bir tokatıyla yere yıktığı günleri de bilirim. Ama çok dolu bir yaşam deneyimi yaşadım bu vesileyle… (Yet’sin… Artık keyifle öğrenmeyi seçiyorum.)

İnsanlar çok güzel davrandılar bana… Sağlam kazık atanlar da oldu; başarılı tuzak kuranlar da… Ama çok nefis şeyler öğrendim vesileleri ile… (Yet’sin; artık güzel insanlarla nezaket ve sevgi içinde öğrenmeyi seçiyorum.)

Devamını oku

Seçim yapmak!

Yıllar önce A ile B arasında bir seçim yapmam gerekiyordu. Hani vardır ya gönlümüz A diye bağırır, mantığınız B diye tutturur; işte o seçimlerden…

Bir dosta danıştım. Benim A’yı seçmemi destekledi. O sırada zihnimin şunu düşündüğünü yakaladım. Diyordu ki “Tamam A’yı seçmeye karar verirsem bu kişiye B’yi seçmeye karar verirsem diğer kişiye soracağım durumu.” O zaman zihnimin bu kurnazlığı çok güldürmüştü beni.

Devamını oku