Sevgili içimdeki canavarım… Elma dersem çık, armut dersem çıkma!

Hepimiz içimizde bir çok canavar olduğuna inanıyoruz aslında… Öyle çok korkuyoruz ki bu canavarlardan, sanki arkamızı bir dakika dönsek, elimizi üzerinden bir dakika çeksek, birden fırlayacak ve hayatımızın altını üstüne getirecek

Tam da bu yüzden hep bastırıyoruz onları… Ve biz bastırmak için enerji harcadıkça, gözümüzdeki büyüklüğü de artıyor

Biliyor musunuz? Kendisine en çok bu kötülüğü yapan insanlar, özünde çok temiz niyetli insanlardır. Niyetleri ve kalpleri kirli ruhların, yaptıklarını yapmaları için her zaman bir geçerli(!) nedenleri vardır zaten. En kötü şeytana uymuşlardır.
Temiz niyetli insanlar ise “canavarlarına sahip çıktıkları için” güzel değillerdir aslında… Zaten güzellerdir de bu yüzden de, hiç de adil olmayan şekilde, kendilerindeki en ufak bir karanlığa tahammül edemediklerinden yaparlar bunu.

Devamını oku

İyi ki Varsın

Ne güzel birisine, böyle kalbini doldurarak, kalbinle sarılarak “iyi ki varsın” diyebilmek. Hele de birden fazla ise bu kişiler, ne mutluluk…

“İyi ki varsın” dersin ama içinde sevgi taşır. Minnet taşır. Şanslı hissedersin kendini… “Hayatıma bir şekilde dokundun” demenin kısa özetidir bu…

Ne güzel birisinden, duygu yüküyle, dolu dolu bir “İyi ki varsın” duyabilmek.

Var oluşun bir anlam kazanır. Yaşadığın tüm acılar, tüm geçmişin, kavgaların bir işe yaramıştır artık. Seni, sen yapmıştır. Ve sen bir hayata dokunmuşsundur en azından…

Devamını oku

“Yalan söylememiş insan” var mıdır?

Bazı düşünce ve davranış kalıplarını iyi ya da kötü diye yaftalayıp atmaya eğilimliyiz. Mesela “yalan” bunlardan biri… Kelimeyi duyduğumuz anda olumsuz hisler oluşuyor. Yalan söylemiş olmayı kendimize yakıştıramamız gibi bize yalan söylendiğini öğrenmemiz direkt kalp kırıklığı sebebi…

İyi de “yalan söylememiş insan” var mıdır? Hiç yalan söylememek de hep “doğruyu söyleyeceği” vaadini, patavatsızlık riskini, yine gönül kırma riskini getirmez mi? Madem bu kadar kötü bu yalan, neden herkes (en iyi, en doğru kişiler bile) söylüyor?

Baktım literatüre yalan da iyi, kötü; büyük,küçük; beyaz, siyah (bunu ben ekledim. Beyaz yalanın zıttı nedir ki?) diye ayrılıyor. İyi de bunların sınırları nerede?

Devamını oku